Skip to main content

ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ του Σοφοκλή

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΕΡΑΓΕΒΟ & ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΑΤΡΟΥ MESS, ΒΟΣΝΙΑ ΚΑΙ ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗ
  • Τετάρτη, 6 Ιουλίου
    Αρχαίο Ωδείο Πάφου
  • Παρασκευή, 8 Ιουλίου
    Αμφιθέατρο Μακαρίου Γ’
  • Έναρξη παραστάσεων:
    21:00
    Προσέλευση στο θέατρο πριν από τις 20:15
  • Διάρκεια:

    65 λεπτά

Το Εθνικό Θέατρο του Σεράγεβο και το Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου MESS παρουσιάζουν τον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή, το εμβληματικότερο ίσως δράμα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, σε σκηνοθεσία του διακεκριμένου Σλοβένου σκηνοθέτη Ντιέγκο ντε Μπρέα.

Η πόλη της Θήβας πλήττεται από λοιμό, οι πολίτες της πεθαίνουν και κανείς δεν γνωρίζει πώς να βάλει ένα τέλος σε αυτό. Ο βασιλιάς Οιδίποδας αναζητά να εξακριβώσει την αιτία και ζητά χρησμό από το μαντείο των Δελφών. Ο χρησμός του Απόλλωνα προβλέπει πως η πόλη θα σωθεί μόλις βρεθεί ο υπαίτιος για τον θάνατο του βασιλιά Λάιου και εκδιωχθεί από την πόλη. Ο βασιλιάς αποφασίζει να εξιχνιάσει το μυστήριο και ξετυλίγει ένα κουβάρι φρικτών αποκαλύψεων. Ο παλιός χρησμός επαληθεύτηκε. Όσο κι αν ο Οιδίποδας προσπάθησε να αποφύγει το πεπρωμένο του, κάθε πράξη του τον οδήγησε προς αυτό. Τώρα, ο μόνος δρόμος που του μένει είναι αυτός της εξορίας.

Στο επίκεντρο της σοφόκλειας τραγωδίας τίθεται το άτομο σε σχέση με την προσωπική του ελευθερία, την εξουσία, την κοινωνία και τη θεϊκή βούληση. Ο Ντιέγκο ντε Μπρέα τονίζει, μέσα από τη σκηνοθετική του προσέγγιση, την ψυχρότητα, τις κακουχίες, τη βαρβαρότητα και το κακό που πηγάζει από τους ανθρώπους σαν από το κουτί της Πανδώρας. Πάντα νέο, απροσδόκητο και πιο βάναυσο από πριν. Γιατί το κακό δεν έρχεται ποτέ μόνο του.

  • ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΓΓΛΙΚΟΥΣ ΥΠΕΡΤΙΤΛΟΥΣ

    • Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΓΙΑ ΑΤΟΜΑ ΑΝΩ ΤΩΝ 17 ΕΤΩΝ
  • Μετάφραση:

    Μπράτολιουμπ Κλάιτς

  • Διασκευή/Σκηνοθεσία/Σκηνικά:

    Ντιέγκο ντε Μπρέα

  • Δραματουργία:

    Τζέινα Χότζιτς

  • Κοστούμια:

    Μπλάγκοϊ Μίτσεβσκι

  • Σχεδιασμός φωτισμών:

    Μοάμεντ Σάκοβιτς

  • Σχεδιασμός ήχου:

    Ντάνκο Μπέβαντα

Διανομή:
  • Οιδίποδας:

    Ντίνο Μπάιροβιτς

  • Ιοκάστη:

    Μεχίντα Μουσλίοβιτς

  • Κρέων/Βοσκός:

    Ντάμιρ Τσόμπο

  • Τειρεσίας:

    Ίζουντιν Μπάιροβιτς

  • Ιερέας/Χορός/Βοσκός:

    Ντάμιρ Μάσιτς

  • Αγγελιοφόρος:

    Έμιρ Φέιζιτς

  • ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΟΥ

    Ο Οιδίπους Τύραννος είναι μια αρχαία ελληνική τραγωδία ενός από τους τρεις σπουδαίους τραγωδούς, του Σοφοκλή στην οποία ο τραγικός ήρωας, ο Οιδίποδας, προσπαθεί να γλιτώσει από το πεπρωμένο που του καθόρισαν οι θεοί και να αποφύγει τα δεινά που αυτό θα του επιφέρει. 

    Αγνοώντας την καταγωγή του, ως υιοθετημένος γιος και όχι ως πραγματικό παιδί των γονιών του, φέρνει τον εαυτό του σ’ ένα μονοπάτι που θα τον οδηγήσει στην πραγμάτωση της προφητείας: ο Οιδίποδας δολοφονεί τον πατέρα του, παντρεύεται τη μητέρα του και αποκτά μαζί της παιδιά.

    Όλα αυτά συμβαίνουν πριν από την έναρξη της πλοκής έργου και η τραγωδία εκτυλίσσεται από  την αποκάλυψη της αλήθειας και έπειτα. 

    Η πόλη της Θήβας πλήττεται από λοιμό και ο λόγος είναι ένα κακό που συνέβη πριν από πολλά χρόνια. Ο Οιδίποδας που έχει ήδη σώσει την πόλη μια φορά, λύνοντας τον γρίφο της Σφίγγας, ξεκινά να αναζητά την αιτία και προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα. Από κυνηγός γίνεται θήραμα.  Αντιλαμβάνεται ότι αυτός φταίει για όλα τα δεινά επειδή σκότωσε τον ίδιο του τον πατέρα και παντρεύτηκε την ίδια του τη μητέρα. Και τώρα η τιμωρία για αυτή τη θηριωδία είναι ο λοιμός.

    Εκ πρώτης όψεως δεν μπορούμε να ταυτιστούμε με αυτή την κατάσταση στις μέρες μας καθώς, ευτυχώς, οι αιμομικτικές σχέσεις σπανίζουν. Όμως, το δραματικό αυτό κείμενο επικοινωνεί με το παρόν με τέτοιο τρόπο ώστε για κάθε τι που μας συμβαίνει τώρα πρέπει να αναζητήσουμε την αιτία του στο παρελθόν μας. Αυτή τη στιγμή, ο κόσμος πλήττεται από τον κορονοϊό – και εμείς σαν τον Οιδίποδα προσπαθούμε να καταλάβουμε από πού προήλθε αυτό το κακό.  Κάθε δράση έχει μια αντίδραση και εμείς έχουμε δημιουργήσει όλα τα κακά από μόνοι μας, συνειδητά ή ασυνείδητα. Τώρα η φύση παίρνει εκδίκηση για την ρύπανση και την καταστροφή που προκάλεσαν οι πράξεις, η απληστία, η κακία και το μίσος μας. Ο πλανήτης έχει μεγαλύτερο πληθυσμό από ποτέ άλλοτε και για να λυθούν αυτά τα προβλήματα πρέπει να πάμε πίσω στον χρόνο και να βρούμε την αιτία των δεινών μας. Ή, για να ακριβολογούμε, δεν έχουμε ακόμα ξεκινήσει να ψάχνουμε τις αιτίες για να λύσουμε τα προβλήματα.  Είμαστε ακόμα, όπως λέει και ο τυφλός προφήτης Τειρεσίας: «Τυφλοί ενώ βλέπουμε».

    Μέσα από αυτή τη μυθική ιστορία ο  Ντιέγκο ντε Μπρέα τονίζει μέσα από τη σκηνοθετική του προσέγγιση, την ψυχρότητα, τις κακουχίες, τη βαρβαρότητα και το κακό που πηγάζει από τους ανθρώπους σαν από το Κουτί της Πανδώρας. Πάντα νέο, απροσδόκητο και πιο βάναυσο από πριν. Γιατί το κακό δεν έρχεται ποτέ μόνο του.

    Τζέινα Χότζιτς

  • ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΕΡΑΓΕΒΟ

    Το Εθνικό Θέατρο του Σεράγεβο είναι το πιο εξέχον θέατρο στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη. Προσφέρει παραστάσεις θεάτρου, όπερας και μπαλέτου και στεγάζει επίσης τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Σεράγεβο. Αυτό το μεγάλο και όμορφο κτίριο στην Obala Kulina Bana δεν είναι μόνο το σπίτι του θεάτρου, αλλά είναι επίσης και ένα από τα Προστατευόμενα Εθνικά Μνημεία της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. Σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Karl Paržik και χτίστηκε κατά την αυστροουγγρική περίοδο και αρχικά χρησίμευσε ως κοινωνική εγκατάσταση που άνοιξε επίσημα στις 2 Ιανουαρίου 1899.

    Με την ίδρυση του Εθνικού Θεάτρου στις 17 Νοεμβρίου 1919, το κτίριο υποβλήθηκε σε ενδελεχή ανακατασκευή και οι πρώτες παραστάσεις ανέβηκαν στο κτίριο της Obala Kulina Bana τον Οκτώβριο του 1921. Ο διάσημος Σέρβος θεατρικός συγγραφέας, Branislav Nušič, υπηρέτησε ως ένας από τους πρώτους σκηνοθέτες του θεάτρου. Μέχρι και τη χρονική περίοδο αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Εθνικό Θέατρο λειτουργούσε αποκλειστικά ως θέατρο, αλλά στη συνέχεια δημιούργησε τα δικά του σύνολα όπερας και μπαλέτου, το 1946. Στα 100 χρόνια από την ίδρυση του Εθνικού Θεάτρου στο Σεράγεβο, έχουν ανέβει περισσότερα από 1.000 θεατρικά έργα και μερικές εκατοντάδες παραστάσεις όπερας και μπαλέτου. Τα σύνολα του Εθνικού Θεάτρου έχουν κάνει πολυάριθμες εμφανίσεις και έχουν λάβει πολλά εθνικά και διεθνή βραβεία, συμπεριλαμβανομένης της μεγαλύτερης αναγνώρισης που προσφέρει η πόλη του Σεράγεβο, το βραβείο της 6ης Απριλίου, σε τρεις ξεχωριστές περιπτώσεις.

    Φέτος, το Εθνικό Θέατρο του Σεράγεβο γιορτάζει την 100η επέτειό του και παρουσιάζει πολυάριθμες παραστάσεις θεάτρου, όπερας και μπαλέτου.

    www.nps.ba

  • ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΑΤΡΟΥ MESS

    Το Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου MESS ιδρύθηκε το 1960 με το όνομα «Το Φεστιβάλ Μικρών και Πειραματικών Σκηνών της Γιουγκοσλαβίας», το οποίο του έδωσε το ευρέως γνωστό ακρωνύμιο MESS. Το Φεστιβάλ ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του Jurislav Korenić και είναι ένα από τα παλαιότερα φεστιβάλ στην Ανατολική και Νοτιοανατολική Ευρώπη.

    Το MESS διακόπηκε όταν ξέσπασε ο πόλεμος στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη. Η διεύθυνση του Φεστιβάλ, με επικεφαλής έναν από τους πιο διακεκριμένους θεατρικούς σκηνοθέτες της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, τον Haris Pašović, το μετονόμασε σε Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου και Κινηματογράφου MESS του Σεράγεβο και ξεκίνησε μια πολιτιστική αντίσταση ενάντια στην πολιορκία στο Σεράγεβο. Το Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου και Κινηματογράφου MESS διοργάνωσε το πρώτο φεστιβάλ κινηματογράφου στο πολιορκημένο Σεράγεβο το 1993, «Μετά το τέλος του κόσμου», το οποίο ήταν ο προκάτοχος του σημερινού Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σεράγεβο. Εκείνη την εποχή, το MESS ανέλαβε την παραγωγή παραστάσεων τοπικών καλλιτεχνών, αλλά και άλλων που σκηνοθετήθηκαν από τον Peter Schumann και την Susan Sontag. Ως αποτέλεσμα όλων των πολιτιστικών δραστηριοτήτων κατά τη διάρκεια του πολέμου, που σε μεγάλο βαθμό ξεκίνησαν ή πραγματοποιήθηκαν με τη βοήθεια του MESS, το Σεράγεβο προτάθηκε ως πολιτιστικό κέντρο της Ευρώπης.

    Κατά το τέλος της πολιορκίας το 1997, ανέλαβαν τον θεσμό νέοι επαγγελματίες του θεάτρου με επικεφαλής τον σκηνοθέτη Dino Mustafić. Το Φεστιβάλ ανανεώθηκε θέτοντας ως υψηλό στόχο τη δημιουργία ενός διεθνούς θεατρικού ρεπερτορίου με τα σημαντικότερα θεατρικά έργα του κόσμου. Στο πρώτο Φεστιβάλ συμμετείχαν ονόματα όπως ο Giorgio Strehler, ο Peter Schumann, ο Jozef Nadj και ο Frank Castorf. Το Φεστιβάλ, το οποίο μέχρι σήμερα διοργανώνεται με ενθουσιασμό και αφοσίωση αποσκοπώντας στην προσέλκυση νέων γενεών στο θέατρο, κατάφερε να αποκτήσει ένα εντελώς νέο κοινό, διατηρώντας ταυτόχρονα και το παλιό.

    Το Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου MESS υπήρξε καινοτόμο από την αρχή͘ της ίδρυσής του. Όλες οι προηγούμενες διευθύνσεις του έφεραν σε πέρας όλες τις διοργανώσεις του ακόμη και κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες στο Σεράγεβο, με τέτοιο τρόπο που το κατέστησαν ένα πολιτιστικό καταφύγιο για όλες τις γενιές, διακινδυνεύοντας και επενδύοντας στα πιο γενναία και πιο ενδιαφέροντα καλλιτεχνικά έργα. Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο το Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου MESS είναι ένα από τα κορυφαία φεστιβάλ σε αυτή τη μεριά της Ευρώπης.

    www.mess.ba